Sinds we in maart thuis moesten werken vanwege de uitbraak van corona is er wel wat gebeurd. Bij de groep van DOW is er geen enkele les uitgevallen. Daar zijn de lessen meteen digitaal gegaan. Bij de inburgeringslessen was dat wel anders.

Omdat de inburgeringslessen vanuit de overheid wordt gefinancierd moeten die aan allerlei regels voldoen. Een van de laatste regels was dat er niet volledig online les gegeven mocht worden om misbruik van de leningen te voorkomen. Het duurde dus een aantal weken voordat de regelgeving veranderd was waardoor de lessen een poos stil lagen. Toen alles weer goed geregeld was konden de lessen weer beginnen. Via Zoom, Skype, Hang Outs, alles kwam voorbij en alles werkt gelukkig prima.

Via Zoom werkte ik met de DOW groep voor Elycio talen tot in juli hun cursus afgelopen was. Daarbij had ik soms zelfs cursisten die al op vakantie waren in hun moederland en omdat we toch online les hadden dus toch de les bij konden wonen. Elk nadeel heeft zijn voordeel. Na een aarzelend begin zijn deze lessen prima verlopen en met, voor de meeste deelnemers, mooie resultaten afgesloten.

Via Skype begeleidde ik een paar cursisten van Mondo Taalbureau met hun ONA (Oriëntatie op de Nederlandse Arbeidsmarkt). Samen online een portfolio invullen vereist wel computervaardigheden. Bij de één ging dat beter dan bij de andere maar bij beide werd het portfolio goedgekeurd en ondertussen hebben ze hun eindgesprek gehad en zijn ze voor ONA geslaagd.

Via Hang Outs ging ik aan de slag met de analfabeten van Taalcentrum in Goes. Deze mensen zijn niet computervaardig en daarom is iemand van school bij alle cursisten langs geweest om te zorgen dat Hang Outs op de laptop stond. Met hulp van de kinderen van de cursisten kwam de verbinding gelukkig meestal tot stand. Tijdens de les verdween er wel eens iemand plotseling uit beeld maar meestal kwamen ze dan na een paar minuten wel weer terug. Dan kreeg ik eerst een WhatsAppje “laptop kapot” maar even later waren ze weer op het scherm terug. Toen de kinderen weer naar school gingen was dat wel anders. Het inmelden werd dan al wat lastiger en als ze weg vielen kwamen ze steeds vaker niet meer terug in de groep.

Gelukkig mochten we na de zomervakantie weer “live” lesgeven. Het was fijn de cursisten weer te ontmoeten en de lessen gingen vlug weer als vanouds. Bij DOW werd het nieuwe cursusseizoen helaas wel online opgestart. 10 nieuwe cursisten op het scherm en ook hier weer mensen die voor vakantie vanuit een ander land inlogden.

Nu is het even afwachten wat er gaat gebeuren. De lessen vanaf A1 niveau kunnen prima online gegeven worden. Bij de alfabetiseringslessen is dat een stuk moeilijker. Zeker als de cursisten niet computervaardig zijn. Online aanwijzen welk woord iemand moet lezen of welke letter verkeerd verklankt wordt is wel erg lastig. Als ze eenmaal alle letters kennen gaat het wel weer beter maar ook dan ben je toch snel door het materiaal heen. Taalriedels waarbij de cursisten in een bepaald ritme standaard gesprekken aanleren zijn toch erg lastig zodra er vertraging op de lijn of alles gaat rondzingen doordat alle microfoons openstaan. Hopelijk kan die groep dus zo lang mogelijk naar school blijven gaan voor echte lessen.

De afgelopen weken heb ik online les gegeven aan Florence. Mijn “taaltoerist” kon dit jaar helaas niet naar Nederland komen voor haar vakantie, dus krijgt ze nu les terwijl ze thuis zit in Zwitserland. Dat gaat ook via Skype dan weer prima.

Zo leer ik elke keer weer bij en wordt ik steeds flexibeler. We gaan gewoon door met de lessen. Online of live, taal blijft.